Witajcie tuż przed weekendem. Wiecie, był taki moment, że ciężko było mi zagonić samą siebie do szydełkowania. Wy też wspominałyście na swoich blogach o efektach przestawienia się z zimy na wiosnę. Nic mi się wtedy nie chciało, a szydełko raziło w oczy. Teraz natomiast jest dla niego świetny czas. Każdego wieczora zasiadam w swoim błękitno-białym kąciku i dziergam. I choć tempo dość szybkie, nie czuję się przeciążona, wręcz przeciwnie satysfakcja z wykreślania kolejnych pozycji  z listy “to do” jest wielka. Misie z pewnością tęż są szczęśliwe i mam nadzieję, że osoby nimi obdarowane – podobnie.

Muszę Wam napisać w sekrecie, że po zakupie pierwszego osobistego smartphone’a (do tej pory wystarczał mi stary model) zainstalowałam sobie aplikację, która umożliwia zarządzanie zadaniami – zdradziłam więc poprzedni (kalendarzowy) sposób organizacji czasu pracy. No nic – w końcu nie liczy się sposób,  a sam efekt. : )

I w tym szydełkowym “zwariowaniu” powstał szary mały miś. Na szyi standardowo kokardka. Błękit z szarością – dość częste połączenie wśród moich rękomisiów.

PS. Dziś jest mój ostatni dzień w pracy przed dłuuugim wakacyjnym urlopem. Koniec z wczesnymi pobudkami (no może tylko jedna się trafi – pobudka przed wyjazdem, do pokonania ponad 500 km ) – hurra!