Jakoś na razie nie mogę polubić tych kapryśnych początków wiosny. Najpierw poświeci mocno słońcem i przyniesie 23 stopnie (narobi smaku na piękne dni), a następnego dnia już deszczem pada i straszy zerowym chłodem. No jak tak można? Wiem jedno, że wiosna jednak nie służy za dobrze szydełkowaniu (przynajmniej mojemu szydełkowaniu), bo zamówienia się piętrzą, a ja zamiast skrupulatnie się nimi zająć, to sobie działkinguję i leniuchuję – korzystając z dni łaskawości pani wiosny. Do 18 kwietnia muszę uporać się z dwoma puszystymi misiami. Muszę i już – choćbym miała odruch wymiotny : )))) Najtrudniej jest po prostu zacząć, bo jak już zacznę, to potem leci, niczym z górki.

A parę dni temu powstała mała (15 cm) kremowa misia w jagodowej sukience. Jak tylko dotrze do mnie włóczka w jaśniejszym odcieniu, to powstanie jeszcze druga pani misiowa, bo klientowi chodziło o inną niebieskość. Damy radę…

Pozdrawiam Was ciepło (wbrew wszelkim termometrom) : )