Przez ostatni międzyświąteczny czas (już poszedł w zapomnienie, prawda?) miałam wreszcie wiele chwil, by na spokojnie i bez większych wyrzutów sumienia zasiąść do biurka i poszydełkować. Powstało sporo rzeczy – duża część zamówieniowa, ale były tez takie, jak ta opaska – spontaniczna. Zuzia zauważyła, że robię kokardę i stwierdziła, że chce taką samą – nie mogłam odmówić – zwłaszcza, że jej wykonanie nie zajęło mi zbyt dużo czasu.

Wspólnie wybrałyśmy kolor granatowy i nieco bieli przy kokardzie. Zuzia jest blondynką, więc do twarzy jej w tym kolorze – dosyć już tych słodkich odcieni różu. : ) Czy Zuzia często wkłada ową opaskę? No właśnie nie – świetnie w niej wygląda, ale zdaje się, że najwygodniej bez żadnych ozdób.

A dziś Zuzia kończy 4 lata. Pamiętam tamten 26 dzień stycznia 2011 roku doskonale – minuta po minucie – scenka po scence – od pierwszych skurczów o świcie. Pamiętam wszystko – zdaje się, że nawet za dobrze, a najlepiej te ciemne Zuzankowe oczy, którymi od razu mnie zaczarowała, które pokazała na moment (jakby chciała choć na chwilkę spojrzeć na to, co się dzieje), kiedy położono mi ją na brzuchu…nie ma na świecie mocniejszej więzi niż ta – matki i dziecka. Nie ma. Od tamtej chwili już nic nie było takie, jak dawniej…